Een dag met de duivenmeester: Tips voor duivenschieten door TGS Outdoors

   Geschreven door Jonny Carter, directeur van TGS Outdoors

Inleiding

Zoals velen van ons ben ik opgegroeid met het lezen van schiettijdschriften en het volgen van de avonturen van duivensportgoeroes. Toen ik oud genoeg was, waagde ik het erop en beschouwde mezelf als goed opgeleid door de informatie die ik had opgenomen en de dvd's die ik herhaaldelijk had bekeken. Ik was er echt van overtuigd dat als ik een veld met gerst inliep, een schuilhut uit de legeroverschotwinkel neerzette en een L-vormig patroon maakte met alle lokvogels in de wind, ik gegarandeerd een stroom houtduiven over me heen zou krijgen. Ik was erg geschrokken de eerste keer dat ik naar buiten ging, en ook de tweede en derde keer. Uiteindelijk begon ik van mijn eigen fouten te leren en slaagde ik erin om een paar dozijn duiven voor de gek te houden door me te benaderen. Maar het werk nam al snel de overhand en mijn jacht op duiven kwam op een laag pitje te staan, waardoor veel over hen een mysterie bleef.

Met relatief weinig uitstapjes in de daaropvolgende tien jaar, ontving ik in 2022 een e-mail van Paul Payne, die me aanbood om met ons op pad te gaan en een film te maken om iets te delen van wat hij in zijn leven als duivenschutter had geleerd. Tot mijn verlegenheid weigerde ik aanvankelijk - wie was deze vreemdeling en ging hij me gewoon vertellen dat ik een L-vormig patroon voor een schuilhut moest gooien? Kort na de e-mail nam een wederzijdse vriend echter contact met me op, hij stond garant voor Paul en vertelde me dat deze man het echte werk was. Nadat ik een dag met hem had doorgebracht en een film had gemaakt, realiseerde ik me dat deze man een van de meest vooraanstaande experts op het gebied van houtduiven was, die bijna elke dag besteedde aan het vinden, observeren en als de tijd rijp was - schieten. We boekten prompt nog een dag in de schuilhut en ontmoetten elkaar negen maanden later weer voor een paar ongelooflijke dagen leren die zijn vastgelegd in deze video:

De eerste dag was gewijd aan de kunst van het verkennen. Paul leerde me dat een goede verkenning het halve werk is; je kunt niet zomaar naar een beplant veld lopen en verwachten dat je een zak duiven in je schoot geworpen krijgt. Paul zoekt naar wat hij 'situaties' noemt - gewassen waar de duiven zich op beginnen te richten. Hij observeert ze een paar dagen om de hoeveelheid duiven en hun voedertijden bij te houden. Op basis hiervan kan hij inschatten wat voor soort zak hij van het gewas kan schieten.

Voor wie de houtduif niet kent: het is een grijze vogel met een roodachtige borst en witte strepen op de vleugels en nek. Ze kunnen het hele jaar door broeden en gedijen zowel in stedelijke als landelijke gebieden. Ze vliegen snel en met een behendigheid die hun uiterlijk niet doet vermoeden, waardoor ze een moeilijke prooi zijn voor zowel roofvogels als mensen. Bovendien hebben ze een grote eetlust, waardoor ze de voorkeur geven aan landbouwgewassen boven bijna alles. Met meer dan 10 miljoen van deze vogels in het Verenigd Koninkrijk is de schade die ze kunnen aanrichten verwoestend en daarom moeten hun aantallen onder controle worden gehouden. (Het bijkomende voordeel is dat de houtduif fantastisch is om te eten!)

Paul's strategische benadering van het controleren van duivenpopulaties

Met dit in gedachten vroeg ik Paul waarom hij de aantallen laat opbouwen voordat hij ze schiet als het allemaal gaat om het beschermen van de gewassen. Zijn antwoord is, zoals al zijn antwoorden, goed doordacht en de moeite waard om naar te luisteren! Hij legde me uit dat, vanuit zijn observaties, houtduivenpopulaties meer gelokaliseerd zijn en zich minder mengen dan de meeste mensen denken. Als de lokale populatie die een veld raakt 400 duiven is en je gaat naar binnen en schiet er 30 neer, dan zijn er nog steeds 370 duiven die zich verspreiden, een week of twee nodig hebben om te hergroeperen en op dezelfde locatie beginnen te eten. Ze brengen deze periode van twee weken vliegend en etend door in kleinere groepen, maar eten desondanks. Kortom, het afschieten van een klein aantal duiven uit een groep maakt die duiven tot het probleem van iemand anders. Als je wacht op het juiste moment en er 100 uit de groep schiet, is dat een effectievere manier om gewassen te beschermen en schade op de lange termijn te beperken. Ik vond dit fascinerend en als je meer van Pauls verkenningswijsheid wilt horen, bekijk dan de volledige video hierboven op het TGS Outdoors YouTube-kanaal.

Instellen: Timing en lokverspreiding

Het was nu tijd om naar buiten te gaan en een 'duivensituatie' aan te pakken die we de dag ervoor hadden waargenomen. Een lokale bende van 350-450 duiven had een oogje laten vallen op een erwtenveld dat bijna klaar was voor de oogst. We arriveerden om 10.00 uur, wat laat aanvoelde, maar Pauls verkenning/scouting had opgemerkt dat de duiven pas om 11.30 uur arriveerden. We zetten een lichtgewicht schuilhut op aan het einde van een oude heg die het veld in stak en plaatsten de lokvogel vooraan. Het plan was om ons met onze rug naar de vlieglijn te plaatsen, beschermd door de heg, en de vogels in het lokpatroon te draaien met behulp van twee flappers en een roterende lokker om duifachtige bewegingen te creëren. Het lokpatroon was volledig willekeurig, met een spreiding aan weerszijden van een centrale opening waar we hoopten dat de duiven op zouden mikken.

De precisie van duiven jagen

We stonden allemaal klaar en zoals Paul had voorspeld, toen de klok 11:30 uur sloeg, begonnen de duiven binnen te rollen, recht op de opening in het midden van het patroon af. Het blijft me verbazen hoe een echte expert zijn vak zo eenvoudig kan laten lijken. Het blijft me verbazen hoe een echte expert zijn vak zo gemakkelijk kan laten lijken.

Een goed uitgelokte duif is geen bijzonder moeilijk schot; ze moeten vertraagd zijn en bijna overwegen te landen als je de trekker overhaalt. Ze kunnen echter nog steeds gemakkelijk gemist worden! Een paar keer toen ik uit de schuilhut wilde gaan staan om te schieten op een duif die zich nog niet volledig had ingezet, herinnerde Paul me eraan dat dit een oefening is om ongedierte te bestrijden en geen spelletje om te kijken hoe ver je een duif uit de schuilhut kunt schieten. Als je schiet en een duif mist, komt hij waarschijnlijk niet meer terug. Als je hem ongestoord laat passeren, is de kans vrij groot dat hij terugkomt en later op de dag een beter schot voorlegt. Na dat eerste schot bleven de duiven om de paar minuten komen, waarbij Paul en ik om de beurt schoten. Na een zomer kleiduivenschieten was mijn timing voor de eerste paar vogels een beetje verkeerd, maar ik paste mijn schietsnelheid al snel aan aan wat nodig was en we schoten allebei regelmatig vogels neer!

ShotKam Vergelijking: Gen 3 vs Gen 4

Ik ga zelden op pad met mijn jachtgeweren zonder een ShotKam op sleeptouw. Als je eenmaal de mogelijkheid hebt om de beelden terug te kijken, voelt het vreemd om zonder te zijn. Deze reis was niet anders, maar deze keer had ik eindelijk besloten om zowel mijn Gen 3 als mijn nieuwere Gen 4 mee te nemen om de beelden naast elkaar te kunnen leggen. Met een camera op elk van onze geweren legden we een schat aan herinneringen vast! Deze test bevestigde opnieuw dat de Gen 4 de juiste voor mij was, met een batterij die aan het eind van de dag nog steeds goed werkte en een enorme opslagcapaciteit die geen deuk had opgelopen ondanks het feit dat er een behoorlijke hoeveelheid opnamen was gemaakt. Niet om kwaad te spreken van de Gen 3 ShotKam, natuurlijk; de beelden op dit apparaat zijn veel beter dan ik me herinnerde toen ik het zij-aan-zij vergeleek met het nieuwe model. De kostenbesparingen zijn ook aanzienlijk, waardoor het een geweldige keuze is voor de meer casual shooter (wat ik, eerlijk is eerlijk, niet ben!), die nog steeds zijn opnamen wil bekijken. Om de technische specificaties van elk model te vergelijken, klik hier.

Geleerde lessen en een tas vol duiven

We hoefden de schuilhut maar twee keer te verlaten voordat de dag voorbij was, beide keren om de geschoten duiven te verzamelen en op te ruimen. Dit werd meestal veroorzaakt doordat een van de duiven midden in het patroon op zijn kop viel, waardoor inkomende duiven minder geneigd waren om zich aan het patroon te binden.

We eindigden de dag met meer dan 130 duiven in de zak en een hoofd vol kennis! Ik kan niet wachten om nog een dag met Paul in de schuilhut door te brengen voor mijn volgende les in de kunst van het duivenschieten, en alles wat nodig is om het zo goed mogelijk te doen, van het bestuderen van landbouwcycli tot begrijpen hoe je de wind en de zon in je voordeel kunt gebruiken, en alles daartussenin.